iak.gr :: Front

ΑΝΤΙΦΩΝΗΣΗ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ

ΚΡΗΤΗΣ κ.κ. ΕΥΓΕΝΙΟΥ

ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΥΠΟΔΟΧΗ ΤΟΥ ΔΗΜΑΡΧΟΥ

(Ἡράκλειον, 5 Φεβρουαρίου 2022)

***

Ἀγαπητέ μου κ. Δήμαρχε,

Σᾶς εὐχαριστῶ μέ εὐγνωμοσύνη γιά τήν θερμή ὑποδοχή, πού μοῦ ἐπιφυλάξατε ἐκ μέρους τοῦ εὐγενοῦς λαοῦ τοῦ Ἡρακλείου, καθώς καί γιά τούς λόγους σας πού διαπνέονται ἀπό τήν ἀγάπη σας στήν Ἐκκλησία ἀλλά καί ἀπό τήν καλή σας ἀγωνία γιά τήν ἀποστολή της στό σύγχρονο κόσμο. Σᾶς εὐχαριστῶ καί γιά τό πολύτιμο δῶρο σας, τό ὁποῖο δέχομαι ὡς ἔκφραση τῆς ἀφοσιώσεως τῶν φιλογενῶν ἀνθρώπων τοῦ Δήμου Ἡρακλείου πρός τήν Ἐκκλησία τους.

Ἀπό ὅσα εἴπατε τόσο ὄμορφα φανερώνεται ἔκδηλα ἡ ἀρχοντιά καί τό μεγαλεῖο τούτου τοῦ τόπου καί ἡ τιμή πού γίνεται σήμερα στό πρόσωπό μου ἀποδίδεται πάραυτα στήν Ἁγία μας Ἐκκλησία, σέ Ἐκείνην πού ὀφείλομε τά πάντα. Πιστέψτε με, μόνο γι᾿ Αὐτήν καί γιά τήν Ἁγία της Παράδοση δέχθηκα νά γίνονται αὐτά ἐδῶ. Θά ἤθελα νά ἔλθω ἁπλά καί διακριτικά, ἀγαλινά καί σιγανά, ὅπως θά ᾿λεγε ὁ Κορνάρος, χωρίς ἐπισημότητες, γιά νά ἀρχίσω τή διακονία μου, ἀλλά ἀλλιῶς κελεύουν τά ἱερά καί τά θέσμια καί πρέπει νά ὑπακούσω.

Μέ βαθειά συγκίνηση, ἀποδεχόμενος τήν κλήση τοῦ Θεοῦ καί τό ἐπίταγμα τῆς Ἐκκλησίας, ἐπανέρχομαι σήμερα στό Ἡράκλειο, στήν θαλασσοφίλητη καί ἱστορική αὐτή πολιτεία, στήν ἕδρα τῆς Ἐκκλησίας Κρήτης. Σκύβω καί προσκυνῶ τό μυροβόλο χῶμα αὐτῆς τῆς πολιτείας, πού πρίν ἀπό ἕνα ἀκριβῶς αἰώνα δέχθηκε τήν προσφυγική Μικρασιατική μας οἰκογένεια, μιά γιαγιά μέ τήν εἰκόνα τοῦ Ἁγίου Μηνᾶ στό ἕνα χέρι, πού τήν ὁδήγησε ἐδῶ, στό δικό του τόπο, καί μέ πέντε παιδιά στό ἄλλο, μεταξύ τῶν ὁποίων  τόν ὀκτάχρονο τότε πατέρα μου. Προσκυνῶ τό χῶμα αὐτῆς τῆς πολιτείας, πού πρίν ἀπό μισό καί πλέον αἰώνα ὑποδέχθηκε τή γέννησή μου, καρπό τοῦ γάμου του μέ τήν ἐκ τῆς ἐνδοχώρας τοῦ Ἡρακλείου μητέρα μου. Σήμερα, διά τοῦ δικοῦ σας ἀρχοντικοῦ στόματος, ὑποδέχεται τήν ἀναγέννησή μου στήν ἐκκλησιαστική αὐτοπροσφορά.

Ἐπιστρέφοντας στό Μεγάλο Κάστρο τῆς καρδιᾶς μου καί στόν Ἅγιο Μηνᾶ μας, κρατῶντας τό ἴδιο μικρασιάτικο οἰκογενειακό κειμήλιο τῆς εἰκόνας του, ἀντικρύζω τά πρόσωπά σας καί δοξάζω τόν Θεό, γιατί βλέπω στά μάτια σας τήν πίστη, τήν ἀγάπη, τήν ἐλπίδα καί τήν θέληση νά μείνετε ἑδραῖοι στίς παραδόσεις καί τόν πολιτισμό τῆς Κρήτης μας, πιστοί στήν Ἐκκλησία πού μᾶς ἀναγεννᾶ καθημερινά. Αἰσθάνομαι τήν ἀνάγκη νά σᾶς ἀγκαλιάσω ἕνα ἕνα προσωπικά καί νά σᾶς πῶ πόσο σᾶς ἀγαπῶ καί πώς εὐχαριστῶ τόν Θεό πού μοῦ χάρισε τό πολύτιμο δῶρο νά σᾶς ἔχω παιδιά, φίλους καί ἀδέλφια μου. Γνωρίζω μάλιστα ἀπό παλιά τήν εὐλάβεια καί τήν φιλοτιμία σας καί εἶμαι βέβαιος πώς τό χέρι τοῦ Θεοῦ ὁδήγησε τά βήματά μου ἐδῶ γιά να ζήσω ὄχι ἁπλά δίπλα σας ἀλλά μαζί σας ὅσο Ἐκεῖνος θελήσει γιά νά γίνω πατέρας καί ἀδελφός σας, νά γίνω ὁ δικός σας ἄνθρωπος πού θά κάνει τούς πόνους καί τούς πόθους σας δικούς του πόνους καί πόθους, τίς ἀγωνίες καί τά ἄγχη σας, τά προβλήματα καί τούς προβληματισμούς σας, θέματα τῆς καθημερινῆς του προσευχῆς καί στοργικῆς φροντίδας.

Ἀγαπητά μου παιδιά, ἀδελφοί Καστρινοί καί φιλοκαστρινοί.

Ἔρχομαι ὡς πατέρας τῆς μεγάλης πνευματικῆς μας οἰκογένειας, γιά νά λέγω σέ ὅλους πώς ἡ ἀγκαλιά τοῦ Θεοῦ καί τῆς Ἐκκλησίας εἶναι ἀνοικτή, πώς δέχεται «τόν ἔσχατον καθάπερ καί τόν πρῶτον», καί γιά νά σᾶς ἀπευθύνω τούτη τήν προτροπή καί παράκληση: «ἀγαποῦμε, συγχωροῦμε, προχωροῦμε».

Ζητῶ τήν συνδρομή τῶν προσευχῶν σας, μέ πρώτη αὐτή τοῦ προκατόχου μου, Ἀρχιεπισκόπου Εἰρηναίου, πού εὐλογεῖ τήν εἴσοδό μου ἀπό τόν χῶρο τῆς ἁγίας ὑπομονῆς του, γιά νά γίνομαι καθημερινά ὅλο καί πιό συνεπής ἀπέναντι στίς εὐεργεσίες τοῦ Παναγάθου Θεοῦ. Σᾶς ἀσπάζομαι ὅλους μέ ἀγάπη πατρική καί εὔχομαι ὁ Θεός νά εὐλογεῖ τήν ἁγία συμπόρευσή μας στήν πλατειά στράτα τῆς κοινῆς μας ζωῆς, ἡ ἀπαρχή τῆς ὁποίας μόλις ἔγινε. Νά εὔχεσθε καί ἐσεῖς γι᾿ αὐτό.